بام شهر

برشی از یک خبر اینا نیوز 

از پروژه های افتتاحی رئیس جمهور یکی هتل 5 ستاره آنا در اورمیه و دیگری هتل آتا در شهرستان سلماس بود که توسط مسعود سلطانی فر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری افتتاح شدند. سلطانی فر در ابتدای صحبتهایش بعد از سلام و احوال پرسی گفت که هم اکنون از بانه رسیده و در این شهر دو هتل 5 ستاره و یک هتل 4 ستاره را افتتاح کرده و آمده است.
هرچند رئیس سازمان میراث فرهنگی گفت که هتلی که هم اکنون در اورمیه دارد افتتاح می شود اولین هتل 5 ستاره آذربایجان غربی است و گفت که تا پایان دوره هشت ساله! ریاست جمهوری آقای روحانی 170 هتل 4 و 5 ستاره به مجموعه هتل های کشور اضافه می شود اما نکته اصلی در جایی دیگر نهفته است.

شهرستان بانه در صفر مرزی ایرن و عراق، با حدود 85 هزار نفر جمعیت است. چیزی در حد سلماس خودمان. این شهرستان که هم اکنون قطب گردشگری و تجارت مرزی کشور است قبل از افتتاح دو هتلی که شرحش توسط رئیس سازمان میراث فرهنگی رفت، یک هتل 5 ستاره، دو هتل 3 ستاره و دو هتل 2 ستاره داشت.
بانه سال 1316 در تقسیمات کشوری بعنوان بخش زیرمجموعه شهرستان مهاباد در آذربایجان غربی تعریف شد و در سال 1325 با تشکیل شهرستان سقز در استان کردستان به زیرمجموعه این شهرستان رفت. این شهر کوچک که در پیشانی دفاع کشور علیه دشمن بعثی قرار داشته و حتی از بمباران شیمیایی رژیم صدام نیز مصون نبود، در سال 1340 بعنوان شهرستان مستقل در تقسیمات کشوری جای گرفته و به مراتب قدمتش از بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک آذربایجان غربی نظیر خوی و مهاباد و بوکان و میاندوآب و سلماس کمتر است.
نکته جالب اینکه شهرستان بانه هرساله پذیرای دست کم 4 میلیون گردشگر است و تنها در دو هفته اول فروردین یعنی تعطیلات نوروز آمار گردشگران این شهر مرزی به حدود 600 هزار نفر می رسد یعنی در خوشبینانه ترین حالت 30 برابر مرکز استان آذربایجان غربی، اورمیه!
تاسف اینجاست که همه ساله در ایام پیک مسافر یعنی دو هفته اول تعطیلات نوروز و تعطیلات تابستان، هتل های آذربایجان غربی تنها 30 درصد تخت هایشان اشغال می شود درحالیکه صنعت گردشگری بانه برای پذیرش مسافرین خود همواره با مشکل تخت خالی مواجه است.
یک خبر تایید نشده می گوید بزرگترین و لوکس ترین هتل شهر اورمیه، یعنی هتل آنا در تعطیلات نوروز امسال تنها توانسته بود یک اتاقش را به مسافرین اجاره دهد!!! درحالی که نگهداری مجموعه اقامتی بزرگی چون هتل آنا هرماه 400 میلیون تومان هزینه روی دوش مالک و سرمایه گذار آن می گذارد!
همه اینها را بگذارید در نگاه «امنیتی» که به آذربایجان غربی وجود دارد. شهرستان مرزی بانه که زمانی معبر ورود اسلحه و قاچاق مهمات قاچاق برای گروههای معاند جمهوری اسلامی بود، امروز کانون اقتصادی غرب کشور است و سرانه درآمد مرزنشینان آن به شکل فزاینده ای روبه افزایش است.
از این قبیل شهرها در آذربایجان غربی هم هست. سردشت، پیرانشهر، بازرگان، ماکو، پلدشت، سلماس، چالدران و اشنویه شهرهایی هستند که بلاواسطه با کشورهای خارجی همسایه دیوار به دیوارند. اما مواهب مردم و مرزنشینان این شهرها از مرز چقدر است؟ هم اکنون هیچ! تقریبا هیچ تبادلی در مرز سرو ، سردشت و پیرانشهر انجام نمی گیرد. جالب اینکه فاصله بانه تا بوکان در آذربایجان غربی 100 کیلومتر و فاصله اش تا سنندج، مرکز استانی که به آن تعلق دارد 170 کیلومتر است.
سوال؛اینهمه بی عدالتی از کجاست؟ این همه عقب نگاه داشتگی ناشی از بی مسئولیتی و بی کفایتی چه کس یا کسانی است؟ مسببان فقر و محرومیت آذربایجان غربی چه کسانی و در چه لباسی هستند؟